U srcu jugoslovenske kinematografije leži mračna senka jednog od najznačajnijih ostvarenja svog žanra – ‘Leptirica’. Ovaj remek-delo horor filma, režirano 1973. godine pod dirigentskom palicom Đorđa Kadijevića, predstavlja nezaobilaznu tačku na filmskoj mapi bivše Jugoslavije. Inspirisan pričom Milovana Glišića i duboko ukorenjen u folklorno nasleđe, ‘Leptirica’ prožima gledatelje jezom i napetošću, pružajući im nezaboravno iskustvo koje traje decenijama nakon svog prvog prikazivanja. Ovaj tekst pruža osvrt na značaj ovog klasika jugoslovenskog filma, istražujući njegovu atmosferu, glumačku izvedbu i nasleđe koje ostavlja u domaćoj kinematografiji.

“Leptirica” je klasični jugoslovenski horor film iz 1973. godine, koji se smatra jednim od najvažnijih ostvarenja u domaćoj kinematografiji. Režirao ga je Đorđe Kadijević, a scenario je inspiriran pričom “Posle Devedeset Godina” Milovana Glišića.

Radnja filma prati mladića Strahinju koji dolazi u zabačeno selo kako bi renovirao lokalnu vodenicu. Ubrzo se suočava s čudnim događajima i misterioznim nestancima ljudi, a sve to povezuje s pričama o vampiru Zanku i zlokobnom Leptirici koja terorizira selo.

Jedna od ključnih karakteristika ovog filma je atmosfera koja stvara jezu i napetost. Kadijević vešto koristi mračne scene, zlokobne zvukove i dobro osmišljene kadrove kako bi gledatelje držao u napetosti tokom celog filma. Osim toga, “Leptirica” donosi i elemente folklora i tradicije koji dodaju dubinu priči i čine je intrigantnijom.

Glumačka postava, predvođena Petrom Kraljem u ulozi Strahinje, takođe doprinosi autentičnosti filma. Njihove interpretacije likova su uverljive i doprinose ukupnom doživljaju filma.

Iako je film snimljen pre više od četrdeset godina, njegova moć da izazove strah i jezu i dalje ostaje neosporna. “Leptirica” je ostavila trajni pečat na jugoslovenskom kinu i ostaje klasik horor žanra u regionu.

Možda će Vas zanimati: Recenzija filma “Loving Pablo”